Ακόµη και η στάση του σώµατος, το ύφος, τα νεύρα και η συµπεριφορά των Ελλήνων πολιτικών που συναντούσαν ο Αµερικανός πρεσβευτής και οι άνθρωποί του περιγράφονται µε κάθε λεπτομέρεια στα τηλεγραφήµατα που έφευγαν από την Αθήνα για την Ουάσιγκτον (κατά τις θητείες δύο πρεσβευτών, των Τσαρλς Ρις και Ντάνιελ Σπέκχαρντ). «Καθόταν στην άκρη της καρέκλας και έπαιζε το κοµπολόι του» αναφέρει το τηλεγράφηµα για τον Κώστα Καραµανλή που διέρρευσε από το Wikileaks και δηµοσιεύθηκε στην «Καθηµερινή» της Κυριακής. «Χρησιµοποιεί καυστική γλώσσα που εκθέτει φίλους και εχθρούς» γράφουν για τον Θεόδωρο Πάγκαλο. «Φιλόδοξος, εριστικός και δεινός ρήτορας που δεν αντέχει τη συζήτηση µε χαζούς» υποστηρίζουν στις αναφορές τους για τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Όσο για τον Αντώνη Σαµαρά και την Ντόρα Μπακογιάννη, η πρόβλεψή τους είναι προφανής: «Έχουν παλιά έχθρα που δεν τους επιτρέπει να κάνουν συµφωνία». Στο στόχαστρό τους δεν βρίσκονται όµως µόνο τα ηγετικά στελέχη, αλλά και πρόσωπα µε µικρότερη επιρροή, τα οποία περνούν από ψιλό κόσκινο.
Εµφανής είναι η ενόχληση των Αµερικανών, αναφέρουν Τα Νέα, για το άνοιγµα του Κώστα Καραµανλή στη Ρωσία και τις συχνές συναντήσεις του µε τον πρόεδρο Πούτιν. Μιλούν για θεµελιώδη αλλαγή στην ελληνική πολιτική και τονίζουν: «Ο κίνδυνος είναι, καθώς έρχεται κοντά η Αθήνα στη Μόσχα, να βρεθεί υπό πίεση να συµµαχήσει µε τους Ρώσους και σε άλλα θέµατα, όπως οι σχέσεις µε το Ιράν».
Επίσης, εκφράζουν διαρκώς φόβους για τον φαύλο κύκλο της τροµοκρατίας στη χώρα και υποστηρίζουν ότι παραµένουν ασύλληπτα µέλη της 17 Νοέµβρη.
Για το Κυπριακό
Οι Αµερικανοί στα τηλεγραφήµατά τους από το Wikileaks δείχνουν ξεκάθαρα την ενόχλησή τους για το ναυάγιο του σχεδίου Ανάν και για τον τρόπο που επηρέασε αρνητικά την κοινή γνώµη η πολιτική ηγεσία της Κύπρου: «Έχουν δηλητηριάσει την κοινή γνώµη και εµφανίζουν το σχέδιο ως αγγλοαµερικανική συνωµοσία για να τιµωρηθούν οι Ελληνοκύπριοι».
Σύμφωνα με την Καθημερινή της Κύπρου, σε άλλο τηλεγράφημα της 4ης Οκτωβρίου ο Αμερικανός πρέσβης στην Κύπρο επισημαίνει ότι «είναι εύκολο να απελπισθεί κανείς όταν σκέπτεται τις πιθανότητες λύσης του Κυπριακού». «Το Κυπριακό είναι σαν τον καιρό, όλοι μιλάνε γι’ αυτό, αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα».
Και η πρεσβεία της Αθήνας όμως παρατηρεί ότι «κάθε ελληνική κυβέρνηση και ιδιαίτερα η σημερινή υπό τον πολύ προσεκτικό Καραμανλή, φοβάται μη δημιουργήσει την εντύπωση στους ψηφοφόρους της ότι δεν στηρίζει τον Έλληνα 'μικρό αδελφό' πολύ περισσότερο απ' ό,τι φοβάται τα τουρκικά στρατεύματα στη Βόρεια Κύπρο».
Ο Ρις εξηγεί άλλωστε ότι «ο Μολυβιάτης μάς έχει πει πως ο Παπαδόπουλος, που δεν είναι και ιδιαίτερα δημοφιλής στους Έλληνες αξιωματούχους, έχει ισχυρότερο μοχλό πίεσης έναντι της Ελλάδος από ό,τι η Ελλάδα στην Κύπρο. Ο Καραμανλής πάλι κρατάει σε απόσταση τον Παπαδόπουλο, ο Μολυβιάτης κάνει ό,τι μπορεί για να αποφύγει τον Κύπριο ομόλογό του Ιακώβου και κρατάνε τις σχέσεις με την Κύπρο και τις σχέσεις με την Τουρκία σε δύο διαφορετικές γραμμές, όπου αυτό ειναι εφικτό. Με άλλα λόγια ο Μολυβιάτης πιστεύει, και εμείς συμφωνούμε, ότι οι σχέσεις με την Αγκυρα είναι πολυ πιο σημαντικές για να καταστούν όμηρες της αρνητικής στάσης του Παπαδόπουλου...».
ta nea
