Το συγκεκριμένο φάρμακο, που εμφανίστηκε το 2001, έχει ήδη μεταμορφώσει τη θεραπεία της χρόνιας μυελογενούς λευχαιμίας, αλλά κοστίζει δεκάδες χιλιάδες δολάρια το χρόνο. Οι γιατροί, μετά από τις ενδείξεις ορισμένων ασθενών ότι η πάθησή τους τέθηκε υπό έλεγχο, άρχισαν να εξετάζουν τη δυνατότητα να σταματούν κάποια στιγμή τη θεραπεία, παρά να τη συνεχίζουν απεριόριστα.
Η γαλλική μελέτη, που αφορούσε 69 άτομα, τα οποία έπαιρναν το φάρμακο επί δύο χρόνια και μετά το σταμάτησαν, φαίνεται να προσφέρει επιχειρήματα υπέρ της θεραπείας και άρα της δυνατότητας διακοπής της φαρμακευτικής θεραπείας. Το 41% των ασθενών παρουσίαζαν πλήρη ύφεση της νόσου ύστερα από ένα χρόνο και το 38% μετά από δύο χρόνια. Οι ασθενείς σε φάση ύφεσης δεν παράγουν πλέον μια ανώμαλη πρωτεΐνη (BCR/ABL), η οποία ευθύνεται για τον πολλαπλασιασμό των λευκοκυττάρων στον μυελό των οστών, που έχει ως συνέπεια τη λευχαιμία.
Οι Γάλλοι ερευνητές πάντως επεσήμαναν ότι, προς το παρόν, οι ασθενείς που έχουν πάρει για καιρό το imatinib και θα μπορούσαν να σταματήσουν πια να το παίρνουν, ίσως δεν ξεπερνούν το 10% του συνόλου των πασχόντων από χρόνια μυελογενή λευχαιμία.
nooz.gr
