Τα απολιθώματα, που έχουν σχήμα μικροσκοπικού βάζου, χρονολογούνται προ 550 - 760 εκατ. ετών, ενώ εως τώρα η εμφάνιση των πρώτων ζώων εκτιμάτο ότι έγινε πριν από 600 - 650 εκατ. χρόνια, όπως ανακοίνωσε η διεθνής επιστημονική ομάδα, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό νοτιοαφρικανικό περιοδικό "South African Journal of Science", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Οι μικροσκοπικοί οργανισμοί, που διέθεταν πολύ μικρές τρύπες στο σώμα τους για να περνά μέσα από αυτές το νερό, μπορούν να θεωρηθούν οι απώτατοι πρόγονοι του ανθρώπου, όπως δήλωσε ο γεωλόγος Τόνι Πρέιβ του σκοτσέζικου πανεπιστημίου του Σεν Αντριους.
Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, η ανακάλυψη ότι οι αρχέγονοι ζωικοί οργανισμοί μπορεί να εμφανίστηκαν πριν από 760 εκατ. χρόνια, ταιριάζει μια χαρά με τις εκτιμήσεις των γενετιστών που μελετούν τα ''μοριακά ρολόγια'', δηλαδή τις διαχρονικές διαφορές ανάμεσα στο DNA ενός είδους και των προγόνων του.
Αυστραλοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον Κάρλος Ντουάρτε του πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας στο Περθ, μετά από γενετικές έρευνες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένα είδος φυκιού, η ποσειδωνία (Posidonia oceanica), που βρίσκεται σε αφθονία στην Μεσόγειο, είναι πιθανότατα ο αρχαιότερος ζωντανός οργανισμός που ζει σήμερα στη Γη.
Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "PLoS ONE", σύμφωνα με το "New Scientist", ανέλυσαν το DNA της ποσειδωνίας με βάση δείγματα που πήραν από 40 τοποθεσίες, από την Ισπανία έως την Κύπρο, σε συνολικό μήκος 3.500 χλμ.
Όπως τα περισσότερα φύκια, η ποσειδωνία αναπαράγεται μέσω κλωνοποίησης, έτσι καταλαμβάνει τεράστιες εκτάσεις του βυθού που είναι γενετικά ταυτόσημες και στην ουσία συνιστούν ένα οργανισμό.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτά τα μεσογειακά φύκια έχουν ηλικία 80.000 έως 200.000 ετών, γεγονός που τα αναδεικνύει σε πρωταθλητές μακροβιότητας πάνω στον πλανήτη μας. Ακολουθεί σε αρχαιότητα, ένα άλλο φύκι (Lomatia tasmanica) στην Τασμανία, το οποίο έχει ηλικία περίπου 43.600 ετών.
Σύμφωνα με τον Ντουάρτε, παρά την ανθεκτικότητά της στο πέρασμα του χρόνου, η μεσογειακή ποσειδωνία απειλείται πλέον από την κλιματική αλλαγή, καθώς η Μεσόγειος θερμαίνεται τρεις φορές ταχύτερα από τον μέσο όρο των θαλασσών του πλανήτη μας. Κάθε χρόνο η έκταση που καταλαμβάνει το συγκεκριμένο είδος στο βυθό, εκτιμάται ότι μειώνεται με μέσο ρυθμό 5% περίπου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
