Η αγάπη του για το ρεμπέτικο τραγούδι, φάνηκε από νωρίς καθώς ήταν από τους πρώτους συνθέτες που ενδιαφέρθηκαν για αυτό το είδος μουσικής. Τα πρώτα του μάλιστα έργα (1949 - 1957), ήταν επηρεασμένα τόσο από το είδος του ρεμπέτικου τραγουδιού όσο και από τη μουσική των Μπάρτοκ και Στραβίνσκι.
Το 1958 με υποτροφίες της ελληνικής και της γερμανικής κυβέρνησης, πήγε στη Γερμανία, όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Ανώτατη Μουσική Σχολή του Φράιμπουργκ.
Έγραψε πολλά είδη κλασσικής μουσικής όπως μουσική δωματίου, μουσική για όπερες, αλλά και μουσική για θέατρο και κινηματογράφο (σε περισσότερες από δέκα ταινίες), καθώς και την μουσική σύνθεση πολλών ελληνικών τραγουδιών των δεκαετιών του 1970 και 1980.
Από το σύνολο των έργων του, ξεχωρίζουν το "Χορικό" για συμφωνική ορχήστρα, τα "Ετεροφωνικά ιδιόμελα" για συμφωνική επίσης ορχήστρα, "Κουϊντέτο για πνευστά", "Κουαρτέτο για έγχορδα" κ.ά.. Επίσης οι, περισσότερο με σαρκαστικό χαρακτήρα, όπερες: "Το λαστιχένιο φέρετρο", "Τα μαγεμένα αναλόγια", "Απόδραση", "Τειρεσίας", "Βάκχαι" κ.ά.
Το 1950 συνεργάστηκε με το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου μαζί με τον Μ. Χατζιδάκι και τον Μ. Θεοδωράκη.
Το 1951 συνέπραξε με την ΚΟΑ ως σολίστ, ενώ παράλληλα συνέθεσε μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.
Το 1963 διορίσθηκε βοηθός του W. Fortner, διευθυντής του ενόργανου συνόλου "Musica Viva" και των προγραμμάτων του Ινστιτούτου Σύγχρονης Μουσικής (που υπάγονταν επίσης στην πανεπιστημιακή έδρα σύνθεσης του Φράιμπουργκ).
Το 1972 εκλέχτηκε καθηγητής στην Ανώτατη Μουσική Σχολή του Φράιμπουργκ. Το 1973 το έργο του Ετεροφωνικά Ιδιόμελα επιλέγεται από τον διεθνή διαγωνισμό της IGNM-SIMC.
Από τα ελληνικά τραγούδια, που έγραψε τη μουσική, ξεχωρίζουν περισσότερο το θαλασσινό τραγούδι "Όρτσα τα πανιά" με τους αλληγορικούς στίχους, "Στη πλατεία Αβησσυνίας" και το "do you like the Greece", που απέδωσε σε πρώτη εκτέλεση ο Α. Καλογιάννης και άλλα πολλά που τραγουδήθηκαν και αγαπήθηκαν από το κοινό.
nooz.gr
