Έκθεση για τη Μαρία Κάλλας και τη σχέση της με τη Σκάλα του Μιλάνου φιλοξενεί από τις 9 Μαρτίου ώς τις 8 Μαΐου το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η έκθεση περιλαμβάνει δώδεκα κοστούμια, φωτογραφικό υλικό, αντικείμενα, βίντεο και πρωτότυπο ηχητικό υλικό από παραστάσεις στο διάσημο λυρικό θέατρο.Η έκθεση διοργανώνεται στο πλαίσιο της συνεργασίας με τη Σκάλα του Μιλάνου και παράλληλα με τις παραστάσεις της όπερας του Ντονιτσέτι «Μαρία Στουάρντα».
Το υλικό, ένα μικρό κομμάτι του οποίου θ΄ανατρέχει και σ'αυτή καθαυτή την ιστορία της Σκάλας, παρουσιάζεται για πρώτη φορά εκτός Ιταλίας.
Η σχέση της Κάλλας με το εν λόγω θέατρο ήταν αμοιβαία επωφελής: αφενός το θέατρο της έδωσε τη δυνατότητα ν' αναδειχθεί μέσα από παραγωγές υψηλού επιπέδου, αφετέρου εκείνη χάρισε στη Σκάλα την αύρα ενός μύθου.
Το ντεμπούτο της στη Σκάλα έγινε το 1950 όπου αντικατέστησε τη Ρενάτα Τεμπάλντι σε μια παραγωγή της «Αΐντα». Οι πρώτες της εμφανίσεις πραγματοποιήθηκαν υπό το άγρυπνο βλέμμα του διευθυντή σκηνής Νικόλα Μπενουά, σπουδαίου σκηνογράφου κι ενδυματολόγου.
Εκείνος, καθώς ο καιρός περνούσε και η Κάλλας «μεταμορφωνόταν», πρόσεχε ιδιαίτερα την ντίβα, της έδειχνε πάντα τα σχέδια κοστουμιών, σχεδίαζε ποικιλία ενδυμάτων με εναλλαγές χρωμάτων, επέλεγε το υλικό που έδειχνε πιο πλούσιο και προτιμούσε τις στενές γραμμές, οι οποίες αναδείκνυαν τη νέα, κομψή σιλουέτα της πριμαντόνας.
Στην έκθεση παρουσιάζονται δώδεκα κοστούμια που φέρουν την υπογραφή του: για τη Λαίδη Μάκβεθ στην όπερα «Μάκβεθ» του Τζιουζέππε Βέρντι (1952), Ελισάβετ του Βαλουά από τον Ντον Κάρλο του ίδιου συνθέτη (1954), Φεντόρα Ρομάζοφ από τη «Φεντόρα» του Τζορντάνο (1956), Αννα Μπολένα από την ομότιτλη όπερα του Ντονιτσέτι (1957, σε σκηνοθεσία Λουκίνο Βισκόντι, δίπλα στον οποίο το ταλέντο της Κάλλας κυριολεκτικά άνθησε), Ιφιγένεια από την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Γκλουκ (1957, σε σκηνοθεσία επίσης του Βισκόντι), Αμέλια από τον «Χορό Μεταμφιεσμένων» του Βέρντι (1957) και Παυλία για τον «Πολύευκτο» του Ντονιτσέτι (1960).
Τα κοστούμια του Σαλβατόρε Φιούμε, από την άλλη, διάσημου Σικελού ζωγράφου, είχαν χαρακτήρα, έντονες γραμμές και αρμονικά χρώματα. Στο Μέγαρο θα δούμε το μεταξωτό, ζωγραφισμένο στο χέρι, κοστούμι της Μήδειας από την ομότιτλη όπερα του Κερουμπίνι η οποία παρουσιάστηκε στη Σκάλα το 1953.
Θα εκτεθούν, επίσης, κοστούμια του Πιέρο Τζούφι για την Αλκηστη του Γκλουκ που ανέβηκε το 1954, για την Ιουλία από την «Εστιάδα» του Σποντίνι την ίδια χρονιά (την πρώτη συνεργασία της Κάλλας με τον Βισκόντι στη Σκάλα) και την Ιμογένη από τον «Πειρατή» του Μπελίνι το 1958. Την έκθεση ολοκληρώνουν δύο εντυπωσιακά κοστούμια του Φράνκο Τζεφιρέλι για τη Φιορίλα από τον «Τούρκο στην Ιταλία» του Ροσίνι το 1954.
ta nea
