Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010
Αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού του πληθωρισμού εισάγει η Στατιστική Αρχή
Από τις αρχές του 2011
Με νέα στοιχεία θα καταρτίζεται από τις αρχές του 2011 ο Εθνικός Δείκτης Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ). Η Ελληνική Στατιστική Αρχή θα προχωρήσει στην αναθεώρηση των βασικών δεικτών με τους οποίους υπολογίζεται σήμερα ο πληθωρισμός, επιφέροντας μεγάλες αλλαγές στις σταθμίσεις των υπό παρακολούθηση αγαθών και υπηρεσιών.
Η προηγούμενη αναθεώρηση του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή έγινε το 2005 και βασίσθηκε στην Έρευνα Οικογενειακών Προϋπολογισμών. Η νέα αναθεώρηση με έτος βάσης το 2009 θα διαρκέσει περίπου για έξι μήνες και θα βρίσκεται υπό τον συντονισμό της Επιτροπής Αναθεώρησης του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή. Στόχος είναι ο νέος δείκτης να ακολουθεί τις νέες καταναλωτικές συνήθειες και να αποτυπώνει με ακρίβεια τις αυξομειώσεις των τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών. Μάλιστα, το θέμα απασχόλησε και τις συναντήσεις της διοίκησης της ΕΛΣΤΑΤ με το κλιμάκιο ελεγκτών της τρόικας.
Η αναθεώρηση του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή, με έτος βάσης το 2009, θα στηριχθεί στα αποτελέσματα της Ερευνάς Οικογενειακών Προϋπολογισμών 2008. Το έργο της Επιτροπής Αναθεώρησης θα επικεντρωθεί στον καθορισμό των ειδών του νέου Δείκτη, τα οποία συνθέτουν το λεγόμενο καλάθι της νοικοκυράς.
Εκτιμάται ότι το καλάθι του νέου Δείκτη Τιμών Καταναλωτή θα περιλαμβάνει περί τα 800 είδη. Επίσης, θα αναθεωρήσει τους συντελεστές στάθμισης αγαθών και υπηρεσιών, αλλά και τους πληθυσμιακούς συντελεστές, δεδομένου ότι στην πενταετία μεταβλήθηκαν τόσο οι καταναλωτικές συνήθειες, όσο και τα δημογραφικά δεδομένα.
Τα είδη αγαθών και υπηρεσιών του ΔΤΚ ανέρχονται σήμερα συνολικά σε 784. Οι συντελεστές στάθμισης υπολογίζονται ως ποσοστά (%0) συμμετοχής των δαπανών για κάθε ομάδα, υπο-ομάδα και είδος (αγαθού ή υπηρεσίας), στο σύνολο των δαπανών του μέσου νοικοκυριού. Οι πληθυσμιακοί συντελεστές στάθμισης των πόλεων τιμοληψίας προέρχονται από τα στοιχεία της Γενικής Απογραφής Πληθυσμού του έτους 2001 και υπολογίζονται ως ποσοστά (%) του πληθυσμού κάθε πόλης τιμοληψίας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής που αυτή αντιπροσωπεύει, στο σύνολο του πληθυσμού της Χώρας.
Η συλλογή των τιμών (τιμοληψία) των ειδών του ΔΤΚ διενεργείται σήμερα σε 24 πόλεις, με σκοπό την αντιπροσωπευτική κάλυψη και των 13 Περιφερειών της Χώρας, από την πλευρά της τιμοληψίας. Τα κριτήρια με τα οποία έχουν επιλεγεί οι εν λόγω πόλεις, είναι το μέγεθος και οι ιδιαιτερότητες των αγορών τους, η διατήρηση της συνέχειας και της συγκρισιμότητας του δείκτη και το προκαλούμενο κόστος τιμοληψίας.
Οι πόλεις τιμοληψίας, με τους αντίστοιχους πληθυσμιακούς συντελεστές στάθμισης, έχουν ως εξής: Αθήνα-Πειραιάς, 40,64%, Θεσσαλονίκη, 12,74%, Πάτρα, 5,81%, Λάρισα, 4,90%, Ηράκλειο, 4,83%, Καβάλα, 3,23%, Ιωάννινα, 2,83%, Καλαμάτα, 2,55%, Βόλος, 2,45%, Κοζάνη, 2,43%, Κομοτηνή, 2,40%, Μυτιλήνη, 1,90%, Σέρρες, 1,85%, Λαμία, 1,79%, Κέρκυρα, 1,75%, Ρόδος, 1,75%, Τρίπολη, 1,58%, Έδεσσα, 1,44%, Μεσολόγγι, 0,72%, Άγιος Νικόλαος, 0,70%, Λευκάδα, 0,50%, Άμφισσα, 0,44%, Ηγουμενίτσα, 0,42%, και Γρεβενά, 0,35%.
Η τιμοληψία των ειδών του ΔΤΚ. γίνεται από καταστήματα λιανικής πώλησης, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, λαϊκές αγορές, κλπ (πηγές τιμοληψίας), που θεωρούνται αντιπροσωπευτικές των κλάδων των καταστημάτων, όπου γίνονται οι αγορές των νοικοκυριών της Χώρας, στις 24 επιλεγείσες, για τιμοληψία, πόλεις.
Οι τιμές συλλέγονται από υπαλλήλους της Υπηρεσίας, οι οποίοι επισκέπτονται, για το σκοπό αυτό, τις πηγές τιμοληψίας μέσα στο καθορισμένο χρονικό διάστημα του μήνα (μηνιαίες τιμές) ή την ορισμένη ημέρα της εβδομάδας (εβδομαδιαίες τιμές) και καταγράφουν τις τιμές σε ειδικά σχεδιασμένα έντυπα τιμοληψίας. Οι συλλεγόμενες τιμές είναι αυτές που επιβαρύνουν πραγματικά τον καταναλωτή (actually paid prices).
Για όλα τα είδη που επιλέγονται για τιμοληψία, καθορίζεται ο ειδικός προσδιορισμός, δηλαδή όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την ποιότητα, την εμπορική εμφάνιση και γενικά την ταυτότητα των αγαθών (μάρκα, βάρος, συσκευασία, κλπ), ώστε να αποφεύγονται μεταβολές τιμών, οφειλόμενες σε διαφορές του ειδικού προσδιορισμού.
Στην περίπτωση κατά την οποία ένα ειδικά προσδιορισμένο είδος (παραλλαγή) δεν προσφέρεται στην αγορά ή έπαψε να είναι σημαντικό, από πλευράς κατανάλωσης, τότε γίνεται αντικατάσταση αυτού με άλλο αγαθό που κατέλαβε τη θέση του στην αγορά.
ta nea