Σε μερικές περιπτώσεις επιτεύχθηκε σχεδόν πλήρης αποκατάσταση της όρασης (0,9 στην σχετική κλίμακα, όπου η τέλεια όραση αντιστοιχεί στο 1).
Η σχετική έρευνα -η μεγαλύτερη και πιο μακρόχρονη του είδους της διεθνώς- έγινε από ερευνητές του Κέντρου Αναγεννητικής Ιατρικής «Στέφανο Φεράρι», υπό την Γκρατσιέλα Πελεγκρίνι του πανεπιστημίου της Μοντένα, και παρουσιάστηκε στο ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine».
Οι περισσότεροι ασθενείς είχαν εγκαύματα μόνο στο ένα μάτι κι έτσι οι ερευνητές μπόρεσαν να τους θεραπεύσουν, παίρνοντας βλαστικά κύτταρα του κερατοειδούς χιτώνα από το υγιές μάτι. Τα κύτταρα ελήφθησαν από το λεπτό δίσκο που περιβάλλει την ίριδα του ματιού και αποκατάστησαν τη διαφάνεια του κερατοειδούς χιτώνα, ο οποίος είχε γίνει αδιαφανής λόγω του εγκαύματος.
Όπως έδειξε η έρευνα, που υπήρξε μακρόχρονη, ο νέος διαυγής χιτώνας έχει επιτρέψει πλέον την όραση για τουλάχιστον δέκα χρόνια μετά τη θεραπεία.
Συνήθως ο κερατοειδής χιτώνας αποκαθιστά μόνος του τη ζημιά χρησιμοποιώντας τα βλαστοκύτταρα από το δίσκο γύρω από την ίριδα. Όμως σε μερικούς ασθενείς με εγκαύματα ο δίσκος αυτός έχει καταστραφεί και ο χιτώνας αναπτύσσεται ξανά από κύτταρα που καλύπτουν το ασπράδι του ματιού.
Όταν αυτό συμβαίνει, τότε ο χιτώνας δεν είναι διαφανής. Στις περιπτώσεις αυτές, μια συμβατική μεταμόσχευση κερατοειδούς χιτώνα παρέχει πρόσκαιρη μόνο ανακούφιση, επειδή σταδιακά ο χιτώνας ξαναθολώνει και η όραση χάνεται κι αυτή.
Οι ιταλοί ερευνητές εξήγαγαν βλαστικά κύτταρα από το δίσκο της ίριδας του υγιούς ματιού, τα καλλιέργησαν στο εργαστήριο και στη συνέχεια τα εμφύτευσαν στο προβληματικό μάτι, αναδημιουργώντας έτσι τελικά έναν υγιή κερατοειδή χιτώνα, που εμφανίζει σταθερότητα και δεν ξαναθολώνει.
Η τεχνική, που πρωτοδοκιμάστηκε το 1995, πέτυχε σχεδόν απόλυτα σε περίπου τρεις στις τέσσερις προσπάθειες (ποσοστό 77%) και εν μέρει σε ποσοστό 13%, σε σύνολο 112 εθελοντών ασθενών, σε μερικούς από τους οποίους χρειάστηκε να γίνουν περισσότερες από μια εμφυτεύσεις βλαστικών κυττάρων.
Οι άνθρωποι με εγκαύματα στα μάτια σήμερα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τεχνητο κερατοειδή χιτώνα, όμως η μεταμόσχευσή του συχνά έχει επιπλοκές, όπως μολύνσεις και γλαύκωμα.
Μπορούν επίσης να πάρουν μόσχευμα από αποβιώσαντα άνθρωπο, αλλά πρέπει να παίρνουν φάρμακα για να μην απορριφθεί από τον οργανισμό τους ως ξένο σώμα.
Η νέα μέθοδος δεν αφορά ανθρώπους με βλάβη στο οπτικό νεύρο ή με εκφύλιση της ωχράς κηλίδος, που έχουν να κάνουν με τον αμφιβληστροειδή φακό και όχι με τον κερατοειδή χιτώνα. Ούτε, σύμφωνα με τους ιταλούς επιστήμονες, η νέα τεχνική μπορεί να βοηθήσει άτομα που είναι τελείως τυφλά και από τα δύο μάτια, επειδή οι γιατροί χρειάζονται έστω ένα μικρό τμήμα υγιούς ιστού για να εξάγουν τα αναγκαία βλαστοκύτταρα.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
