Ένα στα τρία παιδιά που συμμετείχαν σε έρευνα του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης βρέθηκαν παχύσαρκα ή υπέρβαρα. Αυτά ακριβώς τα παιδιά είναι που διστάζουν να συμμετέχουν στις αθλητικές δραστηριότητες του σχολείου λόγω της περιθωριοποίησης που συχνά αντιμετωπίζουν. Παράλληλα, όλσ σχεδόν τα παιδιά είναι παγιδευμένα σε έναν τρόπο ζωής που δεν τους επιτρέπει την κίνηση.
Στα παραπάνω συμπεράσματα κατέληξαν επιστήμονες του ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο έρευνας που διενεργούν, εξετάζοντας τη φυσική κατάσταση, τις διατροφικές συνήθειες και τις καθημερινές κινητικές δραστηριότητες παχύσαρκων- και μη- μαθητών των Ε' και ΣΤ' τάξεων του Δημοτικού Σχολείου, διαφόρων σχολικών μονάδων της χώρας.
Η έρευνα, την οποία "υπογράφουν" ο Νίκος Διγγελίδης, επίκουρος καθηγητή στο παραπάνω τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ο μεταπτυχιακός φοιτητές Σπύρος Κάμτσιος έδειξε- μεταξύ άλλων- ότι σχεδόν το 1/3 των μαθητών και μαθητριών που συμμετείχαν (28,3%) χαρακτηρίστηκαν από σωματικό υπέρβαρο και παχυσαρκία.
Οι κυρίαρχοι λόγοι για τα παραπάνω, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι τα σχετικά χαμηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες να γίνει κάποιος παχύσαρκος ή υπέρβαρος, αλλά και ο τρόπος ζωής της σύγχρονης κοινωνίας, που χαρακτηρίζεται από καθιστικές καθημερινές συνήθειες και ανθυγιεινές διατροφικές συμπεριφορές.
Εξαιτίας, λοιπόν, των αλλαγών στον τρόπο ζωής, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες, παιδιά, έφηβοι και ενήλικες βλέπουν περισσότερες ώρες τηλεόραση, τρώνε μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού, καταναλώνουν τροφές με μικρή διατροφική αξία και αθλούνται από ελάχιστα έως καθόλου.
Η χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή δεν φαίνεται να έχει σχέση με την παχυσαρκία και αυτό γιατί, ενδεχομένως, αυτή η δραστηριότητα δεν είναι τόσο παθητική όσο η παρακολούθηση τηλεόρασης και ίσως γιατί τα παιδιά δεν τρώνε, όταν ασχολούνται με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, καθώς δεν έχουν τα χέρια τους ελεύθερα.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο συμπέρασμα της έρευνας, ότι δηλαδή οι υπέρβαροι και παχύσαρκοι μαθητές δεν έχουν καλή εικόνα για το σώμα τους, οι δύο ερευνητές επισημαίνουν πως για να μην συμβεί αυτό θα πρέπει να παρακινηθούν οι μαθητές και να ενθαρρύνονται από όλους για να συμμετέχουν σε καθημερινές φυσικές δραστηριότητες.
Ταυτόχρονα, είναι σημαντική η καλλιέργεια ενός σχολικού κλίματος, με έμφαση στην προσωπική βελτίωση και τη συνεργασία μεταξύ των παιδιών και όχι στην κοινωνική σύγκριση.
Για να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο πρέπει, σύμφωνα με όσα δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Διγγελίδης, να στραφούμε όλοι στην αλλαγή των στάσεων και των αντιλήψεων για τη φυσική δραστηριότητα.
"Σε έναν κόσμο, όπου τα παιδιά περνούν όλο και περισσότερο χρόνο μπροστά σε μια οθόνη, τα σχολεία θα πρέπει να είναι ο πρώτος χώρος, όπου θα διδαχθούν οι μαθητές την αξία της φυσικής δραστηριότητας και των υγιεινών διατροφικών συμπεριφορών.
Γίνεται, λοιπόν, επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας προγραμμάτων παρέμβασης σε θέματα υγείας- και όχι μόνο- από πολύ μικρές ηλικίες, ώστε να ενισχύσουμε τα βιώματα που θα βοηθήσουν τα παιδιά να υιοθετήσουν υγιεινές συμπεριφορές στον τρόπο ζωής και στη διατροφή τους, κάτι που θα επηρεάσει θετικά την υγεία τους σε μακροχρόνια βάση", επισημαίνει.
nooz.gr
