Κατά τον κ. Χίτχερ η μεταφορά πόρων αποδυναμώνει τα κίνητρα για την ανάπτυξη και υλοποίηση μιας αναπτυξιακής στρατηγικής και καθιστά τις χώρες "εξαρτημένες από την ευρωπαϊκή ενίσχυση". Σημειώνει δε, ότι έτσι "θα μειωθεί η νομιμοποίηση του κοινού νομίσματος στα μάτια των πολιτών ισχυρών χωρών, όπως η Γερμανία".
Στο ίδιο μήκος κύματος, είναι και οι δηλώσεις του Κάι Κάρστενσεν, από το οικονομικό ινστιτούτο του Μονάχου Ifo-Institut, που στηρίζει την πρόταση να επωμισθούν και ιδιώτες πιστωτές ένα "περιορισμένο μέρος" του κόστους για την αντιμετώπιση μιας κρίσης.
Επειδή η ρήτρα απαγόρευσης ανάληψης χρέους άλλου κράτους-μέλους (no-bail-out) αποδείχτηκε "αναξιόπιστη και πολιτικά ανεφάρμοστη", όπως λέει, "πρέπει να στραφούμε σε ένα μηχανισμό κρίσεων, ο οποίος θα επιμερίζει το βάρος αρχικά στη χώρα με τα χρέη και τους πιστωτές της και μετά να αναζητείται η βοήθεια από την Ένωση". Το ισχύον σήμερα σύστημα προσομοιάζει με "ασφάλεια πλήρους κάλυψης".
Σαφείς αμφιβολίες για ένα μόνιμο μηχανισμό μεταφοράς πόρων διατυπώνει, στο Handelsblatt Online, και ο διευθύνων οικονομολόγος της Commerzbank Γιέργκ Κρέμερ. Αναφέρει σχετικά ότι "ο δρόμος για την ένωση μεταφοράς πόρων αρχικά θα σταθεροποιήσει την ΟΝΕ. Μακροπρόθεσμα ωστόσο εμπεριέχει το σπέρμα της αποτυχίας, καθώς οι πολίτες στις χώρες που δίνουν χρήματα δεν επιθυμούν μία μόνιμη Ένωση μεταφοράς πόρων, ενώ οι πολίτες της Ελλάδας ή της Ιρλανδίας δεν θέλουν να υπαγορεύεται η οικονομική πολιτική μονίμως από τις Βρυξέλλες".
Ο διευθυντής του προσκείμενου στα συνδικάτα Ινστιτούτου Μακροοικονομίας (ΙΜΚ) Γκούσταβ Χορν καθιστά τη γερμανική κυβέρνηση υπεύθυνη για την πορεία της Ευρωζώνης προς μία Ένωση μεταφοράς πόρων.
Εκτιμά ότι αυτό θα είναι αποτέλεσμα της άρνησης της πλεονασματικής Γερμανίας να αποδεχτεί συμμετρικούς κανόνες περιορισμού των ανισορροπιών στις εμπορικές συναλλαγές.
"Εξαιτίας της άρνησης της γερμανικής κυβέρνησης θα συνεχίσουν να υφίστανται ανισορροπίες που θα τροφοδοτούν την ανάγκη μεταφοράς πόρων από τις πλεονασματικές στις ελλειμματικές χώρες.
Ο Γκούσταβ Χορν εκτιμά ότι "είναι θέμα χρόνου και διάστασης του επανερχόμενου συνεχώς χάους στις σχετικές διαπραγματεύσεις μέχρις ότου η ανάγκη αυτή να αυτοματοποιηθεί".
nooz.gr
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου γερμανικής Οικονομίας (IW), Μίχαελ Χίτχερ, δήλωσε, στη Handelsblatt Online, ότι "η δύσκολη οικονομική κατάσταση ορισμένων μελών της Ευρωζώνης, δεν είναι επιχείρημα για την εγκαθίδρυση ενός μηχανισμού μεταφοράς πόρων".
