''Δυστυχώς μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, κερδοφόρες και μη, αντί να επενδύσουν στην έδρα τους και στη χώρα που αναπτύχθηκαν, μεταναστεύουν αλλού πριν κλείσουν, πριν υπαχθούν στο άρθρο 99 και πριν αδειάσουν τα ταμεία τους'' σημειώνει η ΕΣΕΕ και προσθέτει ότι ''την ίδια στιγμή η περιοριστική πολιτική που ακολουθείται στην ελληνική οικονομία όχι μόνο δεν διευκολύνει τη διαμόρφωση ενός αισιόδοξου κλίματος, αλλά στην ουσία οδηγεί την ελληνική οικονομία και κοινωνία σε επιδείνωση''.
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου κρούει τον κώδωνα για ενδεχόμενα νέα βάρη που θα επωμιστεί η ελληνική κοινωνία ''η οποία έχει ήδη επωμιστεί τεράστια βάρη και οποιεσδήποτε παραπάνω παρεμβάσεις θα δυναμιτίσουν το επιβαρυμένο κλίμα''.
Η ΕΣΕΕ υπενθυμίζει ότι από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα μετράμε 82.500 λιγότερους εργαζόμενους, 45.000 λιγότερους εργοδότες, ενώ 15.000 απασχολούμενοι έχασαν τη δεύτερη δουλειά τους, οι υποαπασχολούμενοι μαζί με τους ανέργους έφτασαν τους 815.000, οι συμβάσεις χρόνου τις 344.000 αυξημένες κατά 4.000 από πέρυσι, 25.000 προστέθηκαν στους μακροχρόνια άνεργους που έφτασαν τους 80.000, ενώ οι άνεργοι άνω του ενός έτους ξεπέρασαν τους 277.000. Πάνω από 200.000 νοικοκυριά, ποσοστό 10% δεν έχουν εισόδημα από εργασία, καθώς κανένα από τα μέλη τους δεν εργάζεται.
Η κρίση, όπως συμπεραίνει η ΕΣΕΕ, πλήττει με ανελέητη σφοδρότητα τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες του εμπορίου και ιδιαίτερα τους αυτοαπασχολούμενους με προσωπικό και εκτιμά ότι αυτό που έχει ανάγκη το ελληνικό εμπόριο είναι ''ένα υγιές και εύρωστο κράτος που θα είναι αρωγός των δυνάμεων της αγοράς και όχι διώκτης τους''.
Όπως σημειώνει, ανεξάρτητα από τα στοιχεία της αναμενόμενης έκθεσης της Eurostat, θα πρέπει να αξιολογηθεί και να ληφθεί υπόψη από την τρόικα το γεγονός ότι η επιχειρηματικότητα στη χώρα μας δεν αντέχει στη λήψη νέων πρόσθετων μέτρων αλλά χρειάζεται να υπάρξει μία αναθεώρηση στην εφαρμογή των «παλαιών» και περιορισμός των πρόσφατων δημοσιονομικών μέτρων.
Η ΕΣΕΕ πιστεύει ότι αυτό που χρειαζόμαστε όλοι είναι μια μακρά περίοδος οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας και όχι αβεβαιότητας. ΄΄Είναι προτιμότερο η αναζήτηση της πολυπόθητης συναίνεσης να γίνει όχι προτάσσοντας διλήμματα, αλλά αξιοποιώντας, για παράδειγμα, τους θεσμούς κοινωνικού διαλόγου. Η ελληνική κοινωνία, σε αυτήν την φάση, χρειάζεται θετικές προτάσεις και όχι αποστροφές.
Χρειάζονται ισχυρά κίνητρα παραμονής των επιχειρήσεων στην χώρα μας, ώστε να αποτραπεί η φυγή και η μετεγκατάστασή τους με την υιοθέτηση ενός «fast track», για τις ελληνικές επιχειρήσεις που επιθυμούν να επενδύσουν στην χώρα μας, επιδεικνύοντας για μια ακόμη φορά επιχειρηματικό πατριωτισμό», τονίζει.
ta nea
