Η πνευματική ιδιοκτησία της φράσης είναι αλήθεια ότι δεν ανήκει σ’ εμάς.
Άλλοι την έχουν πει κατά καιρούς προκειμένου για κυβερνήσεις που οι επιλογές τους είναι χωρίς σωστό σχεδιασμό, χωρίς σοβαρότητα και φαντάζουν αστείες.
Την Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου είναι αλήθεια ότι στο ξεκίνημα της την χαιρετήσαμε και
στηρίξαμε ελπίδες σ’ αυτήν, αλλά σχεδόν αμέσως καταλάβαμε ότι ποτέ δεν είχε την στοιχειώδη αποφασιστικότητα και το σθένος να αναλάβει ευθύνες και μέτρα προκειμένου να μας βγάλει από το οικονομικό αδιέξοδο που είχαμε περιέλθει.
Εξ αρχής είχε σαν πρόγραμμα να βάλει την Χώρα στο Δ.Ν.Τ. προκειμένου να επιβάλλει εκείνο τα επιβεβλημένα μέτρα, και να αποφύγει η ίδια το αναμενόμενο πολιτικό κόστος, διότι δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για το γεγονός ότι επί ένα ολόκληρο εξάμηνο δεν έλαβε ούτε ένα μέτρο προκειμένου να αντιμετωπίσει τα κατεπείγοντα προβλήματα αυτού του τόπου.
Έτσι λοιπόν ανάμεσα στα άλλα που και τώρα υπέδειξε η Τρόϊκα, ήταν και η άρση του Καμποτάζ και η απελευθέρωση των λεγομένων ελεύθερων επαγγελμάτων.
Και η Κυβέρνηση ξεκίνησε εξαγγέλλοντας την άρση του Καμποτάζ στην αρχή της τουριστικής περιόδου.
Τα αποτελέσματα τα είδαμε να εκτυλίσσονται στα λιμάνια της Χώρας μας με το να έρχονται τα διάφορα Κρουαζερόπλοια και μια δράκα μελών του ΠΑΜΕ να επεμβαίνουν και να εμποδίζουν τους επιβάτες– τουρίστες, είτε να μη μπορούν να αποβιβαστούν στα λιμάνια, είτε να αποβιβάζονται αλλά να μη μπορούν να επαναεπιβιβαστούν η και αν επαναεπιβιβάζοντο να απαγορεύουν τον απόπλου των πλοίων στα οποία επέβαιναν.
Έτσι τα κρουαζιερόπλοια επειδή δεν ήθελαν να ταλαιπωρούνται και να ταλαιπωρούν τους επιβάτες τους υποχρεώθηκαν να καταφύγουν σε άλλες εναλλακτικές λύσεις, δηλαδή να δένουν σε λιμάνια άλλων Χωρών, που μάλιστα μας ανταγωνίζονται στον Τουρισμό.
Εν μέσω και πάλι της Τουριστικής περιόδου επέλεξαν να προχωρήσουν στην απελευθέρωση του επαγγέλματος των ιδιοκτητών φορτηγών και Βυτιοφόρων Δημοσίας Χρήσεως φορτηγών αυτοκινήτων.
Το αποτέλεσμα το είδαμε όλοι αφού η έλλειψη της βενζίνης καθήλωσε τις συγκοινωνίες και απείλησε να νεκρώσει την Χώρα, αφού οι απεργοί αφέθηκαν να αποκλείσουν ακόμα και τα διυλιστήρια, ώστε να μην γεμίζουν ούτε και τα Ιδιωτικής Χρήσης αυτοκίνητα των Εταιρειών καυσίμων.
Είδαμε λοιπόν να είναι κυριολεκτικά όμηροι τόσο οι κάτοικου αυτού του τόπου όσο και οι τουρίστες που ήθελαν να μετακινηθούν προς ορισμένους προορισμούς, στους οποίους μάταια τους ανέμεναν τα διάφορα καταλύματα και καταστήματα.
Η Κυβέρνηση σε εντελώς λάθος χρόνο προέβη σε εξαγγελίες αποφάσεων που δημιούργησαν κινητοποιήσεις οργανωμένων επαγγελματικών ομάδων και έπληξαν την μοναδική πηγή εσόδων αυτού του τόπου που είναι ο Τουρισμός μας.
Αυτό με στοιχειώδη δυνατότητα πρόβλεψης όφειλαν να το γνωρίζουν οι Κυβερνώντες και ή έπρεπε ή να επιλέξουν άλλο χρόνο εξαγγελίας ή να ετοιμαστούν να αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις που θα προέκυπταν.
Αλλά ακόμα και αν δεν είχαν καταφέρει να προβλέψουν τις αντιδράσεις που θα ακολουθούσαν, οι αρμόδιοι Κυβερνητικοί παράγοντες, είχαν όλη την δυνατότητα να παγώσουν έστω και για λίγο τις αποφάσεις που είχαν εξαγγείλει, ώστε να καταλαγιάσουν οι αντιδράσεις και να επανέλθουν αργότερα όταν πλέον θα είχαν ετοιμαστεί να τις αντιμετωπίσουν, διότι όλοι είδαμε απέναντι στις κινητοποιήσεις την παντελή απουσία του Κράτους.
Όμως τίποτα απ’ αυτά δεν έκαναν οι υπεύθυνοι Υπουργοί, αλλά επιβεβαιώνοντας την ανικανότητα των παρέμεναν απλοί θεατές των κινητοποιήσεων και των αντιδράσεων, αφήνοντας τον κόσμο μας και τους τουρίστες στην ταλαιπωρία.
Να γιατί εμείς μιλάμε για Κυβέρνηση οπερέτα!
