Και αυτή την Εβδομάδα που πέρασε είχαμε μπαράζ κινητοποιήσεων και διαμαρτυριών για το Ασφαλιστικό των εργαζομένων, του οποίου επίκειται η ψήφιση.
Οι συνδικαλιστές έσυραν και πάλι τον κόσμο στους δρόμους να διαδηλώσει και να αξιώσει να πάρει εκείνα που δεν υπάρχουν, εν γνώσει τους βέβαια ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα διαφοροποιηθεί τίποτα απ’ όσα έχουν
προγραμματιστεί να ψηφισθούν.
Ακόμα και ο κόσμος έχει αντιληφθεί το μάταιο των κινητοποιήσεων αυτών γιαυτό και το ποσοστό της συμμετοχή του στις συγκεντρώσεις αυτές είναι πολύ μικρή.
Ακούγονται όμως και φωνές διαμαρτυρίας ακόμα και από την πλευρά των Κυβερνητικών Βουλευτών οι οποίοι παρά ταύτα θα υποχρεωθούν να ψηφίσουν το νομοσχέδιο παρότι το αμφισβητούν.
Όλοι πάντως και οι Κυβερνητικοί Βουλευτές και οι συνδικαλιστές, που σήμερα διαμαρτύρονται, καίτοι ήξεραν ότι θα φτάσουμε εδώ που φτάσαμε, δεν έκαναν τίποτα για να το αποφύγουμε ή μάλλον έκαναν τα πάντα για να φτάσουμε στο σημερινό κατάντημα.
Διότι τώρα και περισσότερα από δέκα χρόνια ακούγαμε να χτυπά κόκκινο καμπανάκι για το Ασφαλιστικό και μάλιστα είχαν μεταδώσει όλα τα ΜΜΕ την πληροφορία ότι το Ασφαλιστικό καταρρέει αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα.
Μάλιστα είχε αναλάβει ο τότε υπουργός κ. Γιαννίτσης να προτείνει μέτρα για την εξυγίανση του Ασφαλιστικού συστήματος, προειδοποιώντας παράλληλα ότι αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα το Ασφαλιστικό θα καταρρεύσει μέχρι το 2015.
Όμως τότε κανένας δεν είχε το ανάστημα και το σθένος να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα αλλά όλοι θέλησαν να δημαγωγήσουν και να προασπίσουν δήθεν τα οικονομικά κεκτημένα του κόσμου υπονομεύοντας τα.
Αντίθετα μάλιστα έσπευσαν να καταγγείλουν τον κ. Γιαννίτση και τις επιλογές του αφορίζοντας των κυριολεκτικά, χωρίς όμως να προτείνουν κάτι άλλο έστω και ηπιότερο.
Οι πρώτοι που έσπευσαν να καταγγείλουν και να απορρίψουν τις προτάσεις Γιαννίτση για εξυγίανση του Ασφαλιστικού, ήταν οι ίδιοι οι συνδικαλιστές που σήμερα τολμούν να βγάζουν τον κόσμο να διαμαρτύρεται, και ακολούθησαν οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ ζήτησαν την κεφαλή του κ. Γιαννίτση επί πίνακι.
Τελικά όλοι οι προαναφερόμενοι μαζί υποχρέωσαν τον τότε πρωθυπουργό να ακυρώσει τις προτάσεις Γιαννίτση και να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια εξυγίανσης του Ασφαλιστικού με αποτέλεσμα να επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις, που όμως ήταν αισιόδοξες διότι είχαν κάνει λάθος και το Ασφαλιστικό δεν κατέρρευσε το 2015 όπως προέβλεψαν αλλά η κατάρρευση ήλθε το 2010!
Και φτάσαμε σήμερα στο σημείο να καταγγέλλει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τις σημερινές προτάσεις ως «αντικοινωνικές, νεοφιλελεύθερες, αναποτελεσματικές και πολύ χειρότερες από αυτές του κυρίου Γιαννίτση,... που οδηγούν σε δραματική μείωση των συντάξεων, σε αύξηση των ορίων ηλικίας….».
Είναι συνεπώς σαφές ότι την ευθύνη για το σημερινό κατάντημα τη φέρουν όλοι όσοι αποθάρρυναν την λήψη μέτρων εξυγίανσης του Ασφαλιστικού, είτε βάσει των όσων πρότεινε ο κ. Γιαννίτσης, είτε βάσει άλλων προτάσεων.
Και αυτοί είναι οι Συνδικαλιστές και οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που από κοινού απέτρεψαν την λήψη μέτρων.
Διότι και ο πλέον αφελής μπορεί να αντιληφθεί ότι αν προ δέκα χρόνια είχαν ληφθεί έστω και ήπια μέτρα για την εξυγίανση του Ασφαλιστικού μας συστήματος, δεν θα φτάναμε σήμερα εκεί πού έχουμε φτάσει και αν δε είχαμε διασώσει το υφιστάμενο Ασφαλιστικό σύστημα, τουλάχιστον θα είχαμε παρατείνει την επιβίωση του.
Είναι λοιπόν απροκάλυπτη υποκρισία να εμφανίζονται ότι υπερασπίζουν τα κεκτημένα των ασφαλισμένων, εκείνοι που από δεκαετίας δημαγωγώντας τα υπονόμευσαν!
