Οι επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά μία συγκεκριμένη γονιδιακή ποικιλομορφία που εξηγεί γιατί μερικοί άνθρωποι αρρωσταίνουν πιο σοβαρά από τη γρίπη σε σχέση με άλλους.
Όσοι άνθρωποι διαθέτουν σε μικρότερο βαθμό αυτή την παραλλαγή του εν λόγω γονιδίου, κινδυνεύουν ακόμα και να πεθάνουν από τη γρίπη.
Οι ερευνητές από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον καθηγητή Πολ Κέλαμ του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Nature», ανακάλυψαν ότι η συγκεκριμένη μετάλλαξη του γονιδίου IFITM3 είναι πολύ πιο συχνή στους ανθρώπους που καταλήγουν στο νοσοκομείο λόγω γρίπης, από ό,τι στον υπόλοιπο πληθυσμό που περνάει τη γρίπη πιο ελαφρά.
Κανονικά το γονίδιο ελέγχει μια πρωτεΐνη που προστατεύει τα κύτταρα από τους ιούς, όμως μια σπάνια μετάλλαξη του γονιδίου, η οποία μειώνει σημαντικά την παρουσία της εν λόγω πρωτεΐνης κάνει τα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού πιο ευάλωτα στον ιό της γρίπης.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι όσοι έχουν αυτή την παραλλαγή του γονιδίου, θα έπρεπε να εμβολιάζονται για τη γρίπη, όπως οι άλλες ομάδες υψηλού κινδύνου.
Οι επιστήμονες έψαξαν στις γενετικές βάσεις δεδομένων και βρήκαν ότι η επικίνδυνη παραλλαγή του γονιδίου υπάρχει περίπου σε έναν άνθρωπο στους 400, ενώ μεταξύ όσων νοσηλεύονται στα νοσοκομεία λόγω γρίπης, το ποσοστό όσων έχουν τη γενετική ποικιλομορφία, αυξάνει κατακόρυφα σε έναν στους 20.
Όταν το γονίδιο IFITM3 υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες στον οργανισμό, τότε παρεμποδίζεται η εξάπλωση του ιού της γρίπης στους πνεύμονες, όταν όμως το επίπεδο του γονιδίου είναι μικρότερο, τότε η μόλυνση εξαπλώνεται πιο εύκολα.
Οι δοκιμές με πειραματόζωα από τα οποία είχε αφαιρεθεί τελείως το εν λόγω γονίδιο, έδειξαν ότι αυτά τα ποντίκια αρρώστησαν πολύ πιο σοβαρά.
Η απώλεια αυτού και μόνο του γονιδίου αποδείχτηκε ότι επιδείνωνε σοβαρά την μόλυνση των πειραματόζωων από τον ιό και η γρίπη και οδηγούσε ακόμα και στον θάνατό τους.
Οι ερευνητές επεσήμαναν την ανάγκη να γίνουν μεγαλύτερες έρευνες πάνω στο ζήτημα και εκτίμησαν ότι αυτό το γονίδιο είναι μόνο ένας από τους παράγοντες που καθορίζουν τη διαφορετική αντίδραση των ανθρώπων στη γρίπη, γιατί δηλαδή άλλοι έχουν μικρότερες αντιστάσεις απέναντι στον ιό και άλλοι μεγαλύτερες.
Όπως έδειξε και η πρόσφατη πανδημία της γρίπης των χοίρων από τον ιό Η1Ν1 την περίοδο 2009-2010, οι περισσότεροι άνθρωποι είχαν ήπια μόνο συμπτώματα όπως βήχα και φτάρνισμα, ενώ μερικοί (ακόμα και, κατά τα άλλα, υγιείς νέοι) αντιμετώπισαν θανάσιμο κίνδυνο ή πέθαναν.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα άτομα με μειωμένη παρουσία του γονιδίου IFITM3 κινδυνεύουν περισσότερο σε μια μελλοντική πανδημία γρίπης.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Όσοι άνθρωποι διαθέτουν σε μικρότερο βαθμό αυτή την παραλλαγή του εν λόγω γονιδίου, κινδυνεύουν ακόμα και να πεθάνουν από τη γρίπη.
Οι ερευνητές από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον καθηγητή Πολ Κέλαμ του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Nature», ανακάλυψαν ότι η συγκεκριμένη μετάλλαξη του γονιδίου IFITM3 είναι πολύ πιο συχνή στους ανθρώπους που καταλήγουν στο νοσοκομείο λόγω γρίπης, από ό,τι στον υπόλοιπο πληθυσμό που περνάει τη γρίπη πιο ελαφρά.
Κανονικά το γονίδιο ελέγχει μια πρωτεΐνη που προστατεύει τα κύτταρα από τους ιούς, όμως μια σπάνια μετάλλαξη του γονιδίου, η οποία μειώνει σημαντικά την παρουσία της εν λόγω πρωτεΐνης κάνει τα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού πιο ευάλωτα στον ιό της γρίπης.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι όσοι έχουν αυτή την παραλλαγή του γονιδίου, θα έπρεπε να εμβολιάζονται για τη γρίπη, όπως οι άλλες ομάδες υψηλού κινδύνου.
Οι επιστήμονες έψαξαν στις γενετικές βάσεις δεδομένων και βρήκαν ότι η επικίνδυνη παραλλαγή του γονιδίου υπάρχει περίπου σε έναν άνθρωπο στους 400, ενώ μεταξύ όσων νοσηλεύονται στα νοσοκομεία λόγω γρίπης, το ποσοστό όσων έχουν τη γενετική ποικιλομορφία, αυξάνει κατακόρυφα σε έναν στους 20.
Όταν το γονίδιο IFITM3 υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες στον οργανισμό, τότε παρεμποδίζεται η εξάπλωση του ιού της γρίπης στους πνεύμονες, όταν όμως το επίπεδο του γονιδίου είναι μικρότερο, τότε η μόλυνση εξαπλώνεται πιο εύκολα.
Οι δοκιμές με πειραματόζωα από τα οποία είχε αφαιρεθεί τελείως το εν λόγω γονίδιο, έδειξαν ότι αυτά τα ποντίκια αρρώστησαν πολύ πιο σοβαρά.
Η απώλεια αυτού και μόνο του γονιδίου αποδείχτηκε ότι επιδείνωνε σοβαρά την μόλυνση των πειραματόζωων από τον ιό και η γρίπη και οδηγούσε ακόμα και στον θάνατό τους.
Οι ερευνητές επεσήμαναν την ανάγκη να γίνουν μεγαλύτερες έρευνες πάνω στο ζήτημα και εκτίμησαν ότι αυτό το γονίδιο είναι μόνο ένας από τους παράγοντες που καθορίζουν τη διαφορετική αντίδραση των ανθρώπων στη γρίπη, γιατί δηλαδή άλλοι έχουν μικρότερες αντιστάσεις απέναντι στον ιό και άλλοι μεγαλύτερες.
Όπως έδειξε και η πρόσφατη πανδημία της γρίπης των χοίρων από τον ιό Η1Ν1 την περίοδο 2009-2010, οι περισσότεροι άνθρωποι είχαν ήπια μόνο συμπτώματα όπως βήχα και φτάρνισμα, ενώ μερικοί (ακόμα και, κατά τα άλλα, υγιείς νέοι) αντιμετώπισαν θανάσιμο κίνδυνο ή πέθαναν.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα άτομα με μειωμένη παρουσία του γονιδίου IFITM3 κινδυνεύουν περισσότερο σε μια μελλοντική πανδημία γρίπης.
Πηγή: ΑΜΠΕ