Παρακολουθώντας την πορεία δύο εκατομμυρίων μαθητών σε διάστημα είκοσι ετών, οι καθηγητές Ράι Τσέτι και Τζον Φρίντμαν, επιβεβαίωσαν το Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος αναγνώριζε ότι χρωστούσε στο δάσκαλό του το «ευ ζην».
Σχεδόν 2.500 χρόνια από τότε, οι δύο οικονομολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εκείνοι οι μαθητές που είχαν καλούς δασκάλους εμφάνιζαν λιγότερες πιθανότητες να γίνουν γονείς στην εφηβική ηλικία και συγχρόνως περισσότερες πιθανότητες να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην ανώτατη εκπαίδευση, αλλά και να βγάλουν περισσότερα χρήματα στην ενήλικη ζωή τους.
Τι σημαίνει, όμως, καλός δάσκαλος; Για τους δύο ερευνητές, είναι εκείνος που καταφέρνει να κάνει τους μέτριους μαθητές του να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους και τους καλούς να διατηρήσουν σε υψηλά επίπεδα τις δικές τους.
«Οι καλοί βαθμοί στα διαγωνίσματα, δηλαδή ένα καλύτερο επίπεδο εκπαίδευσης, αντανακλώνται στα εισοδήματα», βεβαιώνει, από την πλευρά του στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς», ο Ρίτσαρντ Μάιερ, επικεφαλής του Κέντρου Ερευνών Προστιθέμενης Αξίας στο πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν- Μάντισον, στο οποίο μελετά μεταξύ άλλων τις μεθόδους αξιολόγησης δασκάλων και καθηγητών.
Αν και δεν λείπουν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι είναι δύσκολο να απομονωθεί από άλλους παράγοντες (π.χ. το οικογενειακό περιβάλλον) η επίδραση που έχει ο διδάσκων στην πορεία ενός μαθητή, οι δύο οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι ένας μαθητής που είχε έναν πολύ καλό δάσκαλο για ένα χρόνο, ανάμεσα στην τετάρτη τάξη του Δημοτικού και την τρίτη τάξη του Γυμνασίου, θα κερδίσει, κάθε χρόνο, κατά μέσο όρο 4.600 δολάρια περισσότερα στη ζωή του, σε σχέση με ένα μαθητή που είχε ένα μέτριο δάσκαλο.
Αν, δε, αντικαθιστούσαμε έναν κακό δάσκαλο με ένα μέτριο, οι μαθητές τους θα κέρδιζαν 266.000 δολάρια περισσότερα.
«Αν αφήναμε ένα δάσκαλο χαμηλής προστιθέμενης αξίας σε ένα σχολείο για δέκα χρόνια, αντί να τον αντικαταστήσουμε, σημαίνει θεωρητικά ότι οι μαθητές του θα έχαναν εισοδήματα ύψους 2,5 εκατ. δολαρίων στην ενήλικη ζωή τους», επισημαίνει ο καθηγητής Φρίντμαν.
Ο ίδιος και ο συνάδελφός του από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, συνεργάστηκαν με τον καθηγητή Τζόνα Ρόκοφ από το πανεπιστήμιο του Κολούμπια, για να διακρίνουν δασκάλους και καθηγητές σε καλούς, μέτριους και καλούς και να εξετάσουν στη συνέχεια την πορεία των μαθητών τους, μελετώντας στοιχεία για τα εισοδήματά τους στην ενήλικη ζωή τους, το ποσοστό εκείνων που γράφτηκαν στο πανεπιστήμιο, την ηλικία που απέκτησαν παιδιά, την πόλη και την περιοχή που επέλεξαν για να ζήσουν.
Τα αποτελέσματα, όπως δήλωσαν οι ίδιοι, ήταν «εντυπωσιακά».
Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ, Π. Δημητρολόπουλος
