Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζάρετ Μπέρι του Νοτιοδυτικού Ιατρικού Κέντρου του πανεπιστημίου του Τέξας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό "New England Journal of Medicine" κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ενώ ο καρδιολογικός κίνδυνος ενός ατόμου μπορεί να είναι χαμηλός για τα επόμενα πέντε ή δέκα χρόνια, ο αντίστοιχος κίνδυνος σε βάθος χρόνου, δηλαδή κατά τη διάρκεια της ζωής του, μπορεί να είναι πολύ υψηλός.
Η διαπίστωση αυτή θα μπορούσε να έχει συνέπειες τόσο για την κλινική πρακτική, όσο και την πολιτική δημόσιας υγείας.
Η σημερινή προσέγγιση των γιατρών, όσον αφορά την πρόληψη των καρδιολογικών προβλημάτων, εστιάζει κυρίως στους βραχυπρόθεσμους κινδύνους, πράγμα που όμως μπορεί να δώσει μια ψευδή και παραπλανητική αίσθηση ασφάλειας, ιδίως σε ανθρώπους μετά τα 40 ή τα 50 τους, όπως ανέφεραν οι ερευνητές.
''Αν θέλουμε να μειώσουμε τις καρδιαγγειακές παθήσεις, πρέπει να εμποδίσουμε την ανάπτυξη των παραγόντων κινδύνου ευθύς εξ αρχής. Αυτό που καθορίζει τον κίνδυνο για την καρδιά, όταν κάποιος είναι 70 ή 80 ετών, είναι οι παράγοντες κινδύνου που είχε στην ηλικία των 40 ετών'', τόνισε ο Μπέρι.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τα πορίσματα 18 μεγάλου εύρους μελετών που έχουν πραγματοποιηθεί κατά τα τελευταία 50 χρόνια (μετα-ανάλυση) και συμπέραναν ότι οι άνθρωποι με δύο ή περισσότερους σημαντικούς παράγοντες κινδύνου στη μέση ηλικία είχαν δραματικά υψηλότερες πιθανότητες κινδύνου στην υπόλοιπη ζωή τους να πεθάνουν από καρδιαγγειακή αιτία, να πάθουν έμφραγμα ή εγκεφαλικό.
Οι επιστήμονες αξιολόγησαν δεδομένα που αφορούσαν πάνω από 254.000 άτομα, άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 45 έως 75 ετών. Τα άτομα με πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου είχαν σημαντικά υψηλότερο επίπεδο κινδύνου στη διάρκεια της ζωής τους να εμφανίσουν καρδιολογικό πρόβλημα, μέχρι και δέκα φορές μεγαλύτερο σε σχέση με όσους δεν είχαν τέτοιους παράγοντες κινδύνου.
Ενδεικτικά, βρέθηκε ότι οι υγιείς (χωρίς καθόλου παράγοντες κινδύνου) άνδρες ηλικίας 45 ετών έχουν κίνδυνο μόλις 1,4% για έμφραγμα ή εγκεφαλικό στην κατοπινή ζωή τους, ενώ σε όσους συνομήλικούς τους υπάρχουν δύο ή περισσότεροι παράγοντες, ο κίνδυνος φθάνει το 49,5%. Στις γυναίκες ίδιας ηλικίας τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 4,1% και 30,7%.
Tα προβλήματα της καρδιάς είναι πολύ πιο συχνά σε μεγαλύτερη ηλικία και έτσι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι κάτω των 50 ετών τείνουν να θεωρούνται χαμηλού κινδύνου, μια αντίληψη την οποία θεωρεί εσφαλμένη και θέλει να ανατρέψει η νέα μελέτη, επισημαίνοντας ότι πολλοί τελικά ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου, αν ληφθεί υπόψη όχι μόνο η επόμενη δεκαετία, αλλά όλος ο χρονικός ορίζοντας της ζωής τους.
Όπως τονίζουν οι ερευνητές, είναι σημαντικό η πρόληψη των παραγόντων κινδύνου να αρχίζει πολύ έγκαιρα στη ζωή, προκειμένου να είναι πιο αποτελεσματική και να μην χρειαστεί κάποιος να πάρει προληπτικά μέτρα ή να κάνει θεραπεία, όταν θα είναι πια αργά και οι παράγοντες κινδύνου θα έχουν οδηγήσει στην εκδήλωση του προβλήματος.
Οι παράγοντες κινδύνου για την καρδιά περιλαμβάνουν το κάπνισμα, την υψηλή πίεση, την υψηλή χοληστερόλη, το διαβήτη κ.α. Όσο πιο πολλοί παράγοντες κινδύνου συνυπάρχουν σε ένα άνθρωπο, τόσο μεγαλύτερο καρδιαγγειακό κίνδυνο αντιμετωπίζει. Το φύλο και η ηλικία παίζουν επίσης ρόλο.
Το ιδανικό ''προφίλ'' αφορά ένα άνθρωπο που δεν καπνίζει, δεν έχει διαβήτη, η χοληστερόλη του είναι κάτω από 180 και η πίεσή του είναι 12- 8.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
