Οι επιστήμονες μελέτησαν τους εγκεφάλους 90 φοιτητών εθελοντών και ανακάλυψαν «στενή συσχέτιση» ανάμεσα στο πάχος της φαιάς ουσίας (όπου βρίσκονται τα νευρικά κύτταρα, δηλαδή οι νευρώνες) και στις πολιτικές πεποιθήσεις τους. Όσο πιο προοδευτικός ή αριστερός δήλωνε ένας εθελοντής, τόσο πιο παχιά ήταν η φαιά ουσία του, ενώ όσο πιο δεξιός ή συντηρητικός δήλωνε, τόσο λιγότερο παχιά ήταν.
Παράλληλα, οι πιο «δεξιοί» είχαν πιο έκδηλη αμυγδαλή, που είναι η πιο παλιά και πρωτόγονη περιοχή του εγκεφάλου, σε σχήμα αμυγδάλου, η οποία σχετίζεται με την επεξεργασία των συναισθημάτων και ιδίως του φόβου και του άγχους. Όσοι βρίσκονταν στην αντίθετη πλευρά του πολιτικού φάσματος, είχαν πιο παχιά έλικα προσαγωγίου, μια περιοχή στο μέσο περίπου του μετωπιαίου φλοιού (που αποτελεί το πιο πρόσφατα εξελιγμένο τμήμα του εγκεφάλου), η οποία σχετίζεται με την λήψη αποφάσεων, το θάρρος, την αισιοδοξία και μάλλον την «φωτεινή» πλευρά της ζωής.
Η μελέτη ξεκίνησε μετά από μια μάλλον «ανάλαφρη» πρόταση του ηθοποιού Κόλιν Φερθ σε μια ραδιοφωνική εκπομπή, αλλά εξελίχτηκε τελικά σε σοβαρή επιστημονική μελέτη για το κατά πόσο οι πολιτικές απόψεις σχετίζονται με τη δομή του εγκεφάλου. Ο Ρις δήλωσε «πολύ έκπληκτος» με τα αποτελέσματα της έρευνας, η οποία προς το παρόν περνάει τη «βάσανο» της εξέτασης από άλλους επιστήμονες-κριτές, πριν δημοσιευτεί σε επιστημονικό περιοδικό μέσα στο 2011.
Ο βρετανός νευροεπιστήμων διευκρίνισε ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, η τεχνική δεν είναι πολύ ακριβής, συνεπώς δεν είναι δυνατό να προβλέψει κανείς τις πολιτικές αντιλήψεις ενός ατόμου απλώς από μια απεικόνιση του εγκεφάλου του. Παραμένει επίσης ασαφές αν ο εγκέφαλος επιδρά στις πολιτικές πεποιθήσεις ή, αντίστροφα, αν οι πολιτικές πεποιθήσεις αλλάζουν τη δομή του εγκεφάλου - ή αν συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα. «Η έρευνα δείχνει πως είτε οι πολιτικές πεποιθήσεις κωδικοποιούνται στην εγκεφαλική δομή μέσω των εμπειριών μας, είτε η εγκεφαλική δομή μας με κάποιο τρόπο καθορίζει ή έχει ως συνέπεια τις πολιτικές αντιλήψεις μας», δήλωσε ο Ρις.
Ο Κόλιν Φερθ, που δηλώνει πλέον απογοητευμένος από τους βρετανούς Φιλελεύθερους Δημοκράτες που παλιότερα ψήφιζε, σχολιάζοντας το πρωτότυπο πείραμα, είπε: «Το ξεκίνησα μάλλον ως αστείο. Απλώς αποφάσισα να εξακριβώσω τι πηγαίνει λάθος βιολογικά με τους ανθρώπους που δεν συμφωνούν πολιτικά μαζί μου και να δω τι έχουν να πουν οι επιστήμονες γι’ αυτό -και, να, που πράγματι κάτι προέκυψε».
Σε μια ξεχωριστή αμερικανική επιστημονική μελέτη, υπό τον ψυχολόγο Μάικλ Ντοντ του πανεπιστημίου της Νεμπράσκα, που θα δημοσιευτεί στο περιοδικό “Attention, Perception & Psychophysics” (Προσοχή, Αντίληψη και Ψυχοφυσική), σύμφωνα με το «Live Science», διαπιστώθηκε μια άλλη διαφορά που σχετίζεται με τις πολιτικές απόψεις. Οι προοδευτικοί είναι πιο πιθανό, σε σχέση με τους συντηρητικούς, να παρακολουθούν τις κινήσεις των ματιών των άλλων ανθρώπων, δηλαδή της κατεύθυνσης που οι γύρω άνθρωποι κοιτάζουν.
Είναι ακόμα μια ένδειξη ότι «δεξιοί» και «αριστεροί» μπορεί να έχουν ορισμένες διαφορές ακόμα και σε βιολογικό επίπεδο. «Αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε ένα συνεπές πρότυπο, σύμφωνα με το οποίο οι συντηρητικοί ανταποκρίνονται περισσότερο στην απειλή, την αηδία και στα θυμωμένα πρόσωπα, ενώ είναι λιγότερο ευαίσθητοι στις ματιές των άλλων, σε σχέση με τους προοδευτικούς», δήλωσε ο Ντοντ. «Οι προοδευτικοί ανταποκρίνονται περισσότερο στα θετικά ερεθίσματα, στα χαρούμενα πρόσωπα και είναι πιο ευαίσθητοι στις ματιές των γύρω τους», πρόσθεσε.
Η νέα μελέτη, όπως και η βρετανική, δεν ξεκαθαρίζει αν οι πολιτικές πεποιθήσεις καθορίζουν την μεγαλύτερη ή μικρότερη προσοχή που δείχνει κάποιος στα βλέμματα των άλλων ή, αντίστροφα, αν η ικανότητα να προσέχει κάποιος περισσότερο τους άλλους, επηρεάζει τις πολιτικές αντιλήψεις και τις γενικότερες στάσεις στη ζωή του.
Παύλος Δρακόπουλος
nooz.gr
