Βασικός στόχος του νομοσχεδίου,όπως είπε ο κ. Ρέππας, είναι η δημιουργία ενός σύγχρονου και ολοκληρωμένου θεσμικού πλαισίου για τις οδικές μεταφορές στη χώρα, με ενσωμάτωση του ευρωπαϊκού κεκτημένου και τη δημιουργία σύγχρονων συνθηκών και προϋποθέσεων για τη διεξαγωγή των εμπορευματικών μεταφορών. Παράλληλα, λαμβάνει υπόψη του την ελληνική πραγματικότητα και την αναγκαιότητα της σταδιακής μετάβασης προς το νέο καθεστώς των εμπορευματικών μεταφορών.
Το νομοσχέδιο μεταξύ άλλων προβλέπει:
-Πρόσβαση οποιουδήποτε στο επάγγελμα και απελευθέρωση του αριθμού των χορηγούμενων αδειών ΦΔΧ.
-Δημιουργία ενός νέου σύγχρονου συστήματος χορήγησης αδειών
-Απελευθέρωση του κομίστρου, ενίσχυση του ανταγωνισμού για καλύτερες υπηρεσίες και χαμηλότερες τιμές
-Οργάνωση των μεταφορέων σε εταιρίες
-Παροχή κινήτρων για επενδύσεις
-Δημιουργία ταμείου για την υποστήριξη της οδικής ασφάλειας και την προστασία του περιβάλλοντος, και
-Οργάνωση των οδικών εμπορευματικών μεταφορών με ένα σύγχρονο τρόπο.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, τα κριτήρια για την έκδοση άδειας είναι η οικονομική δυνατότητα του υποψηφίου, η επαγγελματική του επάρκεια, η ύπαρξη υποδομών και η καλή φήμη. Με το νομοσχέδιο καταργούνται οι τέσσερις κατηγορίες εμπορευματικών μεταφορών, δηλαδή οι εθνικές, οι διεθνείς, οι νομαρχιακές και των υγρών καυσίμων και θα υπάρχουν στο εξής δυο κατηγορίες οι εθνικές και οι διεθνείς. Οι έχοντες άδεια διεθνών μεταφορών θα μπορούν να εκτελούν έργο και σε εθνικό επίπεδο.
Σε ό,τι αφορά τις άδειες, που είναι και το επίμαχο σημείο για την απεργία που πραγματοποιούν οι ιδιοκτήτες ΦΔΧ στο νομοσχέδιο προβλέπεται μια μεταβατική περίοδος τριών ετών, κατά την οποία απελευθερώνεται η έκδοση αδειών, ενώ η ειδική εισφορά απομειώνεται σταδιακά σε τρεις φάσεις και συγκεκριμένα 30% από την 1.1.2011, 35% από την 1.1.2012 και 35% από την 1.1.2013 και τελικά μηδενίζεται.
Για πρώτη φορά, καθορίζεται το ύψος της αδείας ενός φορτηγού. Συγκεκριμένα, για τον πρώτο τόννο η εισφορά είναι 10.000 ευρώ, από δύο έως εφτά τόννους 2.000 ο κάθε τόννος και από εφτά έως 40, 1.500 ευρώ ο τόννος, γεγονός που σημαίνει ότι για ένα φορτηγό 40 τόννων, η συνολικά αξία είναι 71.400 ευρώ. Αντίστοιχα, για ένα βυτιοφόρο 40 τόννων η αξία της άδειας ανέρχεται στα 102.000 ευρώ.
Ο κ. Ρέππας απαντώντας σε σχετική ερώτηση διευκρίνισε, ότι η αξία των αδειών που υπάρχουν σήμερα θα μπορεί να κατατεθεί ως κεφάλαιο στην εταιρία που θα δημιουργηθεί. Πρόσθεσε επίσης, ότι μέχρι τώρα οι άδειες χορηγούντο σε πρόσωπα, ενώ στο εξής θα ανήκουν σε εταιρίες. Εάν η καινούργια άδεια δεν χρησιμοποιηθεί μέσα σε ένα πεντάμηνο, ο κάτοχος θα πρέπει να πάει και πάλι στη Νομαρχία για την ανανέωσή της.
Τέλος, στο νομοσχέδιο προβλέπεται, ειδική ρήτρα για την ασφάλιση των εμπορευμάτων σε περίπτωση που προκληθεί βλάβη με υπαιτιότητα του μεταφορέα.
Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, ο κ. Ρέππας τόνισε ότι είναι αναφαίρετο το δικαίωμα της απεργίας, αλλά ο καθένας θα πρέπει να αντιληφθεί ότι υπάρχουν και υποχρεώσεις έναντι της κοινωνίας. Σχετικά με τις ελλείψεις που πρόκειται να προκληθούν στα πρατήρια υγρών καυσίμων, ο κ. Ρέππας συνέστησε ψυχραιμία και υπενθύμισε, πως οι εταιρίες πετρελαιοειδών έχουν δικά τους οχήματα που μπορούν να προμηθεύσουν τα πρατήρια.
Πρόσθεσε επίσης, ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, αν και απέκλεισε το ενδεχόμενο επιστράτευσης, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση ακολουθεί πάντα τις δημοκρατικές διαδικασίες. Κάλεσε επίσης τους επαγγελματίες, να διαβάσουν καλά το νομοσχέδιο και να καταλάβουν πως είναι προς το συμφέρον τους.
Σε ό,τι αφορά το θέμα του διαλόγου με τους μεταφορείς, ο κ. Ρέππας τόνισε ότι έγινε εμπεριστατωμένος διάλογος με συγκλίσεις και διαφωνίες, ακολούθησε διαπραγμάτευση με το μηχανισμό στήριξης και το υπουργείο κατέληξε στην τελική μορφή του νομοσχεδίου.
Nooz.grΟπως δήλωσε ο κ. Ρέππας, η τελευταία άδεια σε φορτηγά δημόσιας χρήσης έχει δοθεί το 1971, με αποτέλεσμα ο κλάδος αυτός να θεωρείται πλέον κλειστό επάγγελμα. Ο κλάδος των ΦΔΧ αντιπροσωπεύει σε έσοδα το 7% του ΑΕΠ, αποτελείται από 33.000 οχήματα και σε αυτόν εργάζονται 110.000 άτομα.
