Συμπέρανε ότι όσα παιδιά παρουσιάζουν τη συγκεκριμένη διαταραχή, έχουν περισσότερες πιθανότητες, σε σχέση με τα άλλα παιδιά, να εμφανίζουν στο DNA τους συγκεκριμένα τμήματα του γενετικού κώδικα (κυρίως τις λεγόμενες «παραλλαγές αριθμού αντιγράφων» ή CNV) που λείπουν ή που υπάρχουν δύο φορές.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η μελέτη τους έρχεται να διαλύσει τον μύθο ότι η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας των παιδιών προκαλείται από κακή ανατροφή ή από κακή διατροφή, πολύ υψηλή σε σάκχαρα.
Όπως δήλωσε η Θάπαρ, «τώρα μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η ADHD είναι μια γενετική ασθένεια και ότι οι εγκέφαλοι των παιδιών με αυτή τη διαταραχή αναπτύσσονται διαφορετικά από εκείνους των άλλων παιδιών». Πρόσθεσε ότι η γενετική αιτιολογία της διαταραχής, σημαίνει ότι οι γονείς των παιδιών με ADHD δεν θα πρέπει πλέον να στιγματίζονται ως «κακοί».
Η ADHD -η οποία, για άγνωστους λόγους, συναντάται πιο συχνά στα αγόρια παρά στα κορίτσια- είναι μια από τις πιο κοινές παιδικές νοητικές διαταραχές, εκτιμάται ότι υπάρχει στο 3% έως 5% των παιδιών διεθνώς και συχνά εμφανίζεται να είναι κληρονομική.
Τα πάσχοντα παιδιά είναι υπερβολικά ανήσυχα, παρορμητικά και η προσοχή τους αποσπάται εύκολα, με συνέπεια να δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν και έτσι αντιμετωπίζουν προβλήματα στο σχολείο και στο σπίτι τους. Δεν έχει βρεθεί θεραπεία μέχρι σήμερα, ενώ τα συμπτώματα μπορούν να τεθούν υπό έλεγχο μέσα από ένα συνδυασμό φαρμακευτικής αγωγής και ψυχολογικής συμπεριφορικής θεραπείας.
Εκατομμύρια παιδιά και πιο μεγάλοι σε όλο τον κόσμο παίρνουν διάφορα φάρμακα για την ADHD, όπως το Ritalin της Novartis, το Concerta της Johnson & Johnson, το Aderall της Shire ή το Strattera της Eli Lilly. Οι συνολικές παγκόσμιες πωλήσεις φαρμάκων για την ADHD υπολογίστηκαν σε περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια το 2009, σύμφωνα με την «Ντόιτσε Μπανκ» (Deutsche Bank).
Οι βρετανοί ερευνητές δήλωσαν ότι τα πορίσματά τους θα βοηθήσουν στην κατανόηση της βιολογικής βάσης της ADHD και θα ανοίξουν το δρόμο για την ανάπτυξη νέων πιο αποτελεσματικών φαρμακευτικών θεραπειών στο μέλλον. Προειδοποίησαν όμως ότι θα χρειαστεί ακόμα πολύς χρόνος μέχρι να κατανοηθεί πλήρως η διαταραχή και να βρεθεί θεραπεία γι’ αυτήν.
Η μελέτη εντόπισε μια «επικάλυψη» των γενετικών παραγόντων της ADHD με αυτούς άλλων παθήσεων, όπως ο αυτισμός και η σχιζοφρένεια, παρέχοντας «ισχυρές ενδείξεις», σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι και η ADHD είναι μια νευρο-αναπτυξιακή διαταραχή.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(10)61109-9/fulltext
