Οι ερευνητές του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας, με επικεφαλής τη νευροεπιστήμονα Τέρι Κρεμπς και τον κλινικό ψυχολόγο Παλ-Οριάν Γιόχανσεν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση (μετα-ανάλυση) στο περιοδικό ψυχοφαρμακολογίας "Journal of Psychopharmacology", ανέλυσαν στοιχεία από έξι παλαιότερες κλινικές δοκιμές που αφορούσαν πάνω από 500 ασθενείς.
Οι νορβηγοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το LSD προσφέρει σημαντικό όφελος στην καταπολέμηση του αλκοολισμού και η ευεργετική επίδρασή του μάλιστα διαρκεί επί τρεις έως έξι μήνες μετά τη λήψη μιας μόνο δόσης, αν και εξαφανίζεται μετά από ένα έτος.
Όμως εκτιμάται ότι η πιο τακτική λήψη δόσεων θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα μονιμότερο αντιαλκοολικό αποτέλεσμα.
Το LSD (διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος) αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά τεχνητά ψυχεδελικά που υπάρχουν και στο παρελθόν ταυτίστηκε με την κουλτούρα των χίπηδων.
Δρα στον εγκέφαλο μπλοκάροντας μια χημική ουσία-νευροδιαβιβαστή, τη σεροτονίνη, η οποία παίζει ρόλο στην αντίληψη, τη συμπεριφορά, την πείνα και τη ψυχική διάθεση.
Όταν το LSD βρισκόταν στο προσκήνιο, οι επιστήμονες είχαν κάνει αρκετές μελέτες γι’ αυτό, ιδίως την περίοδο 1966-1970, καθώς αρχικά οι ψυχίατροι προσδοκούσαν ότι θα μπορούσαν να το αξιοποιήσουν για την αντιμετώπιση παθήσεων όπως η σχιζοφρένεια.
Στη συνέχεια, καθώς η εν λόγω ουσία έγινε πια παράνομη, αυτές οι μελέτες τέθηκαν υποχρεωτικά στο περιθώριο και ξεχάστηκαν.
Όμως, σύμφωνα με τους nορβηγούς επιστήμονες, το LSD είναι σαφές ότι, μεταξύ άλλων, έχει αντιαλκοολικές ιδιότητες. Μια μόνη δόση της τάξης των 210 έως 800 μικρογραμμαρίων αποδείχτηκε ότι μειώνει έως 59% την κατάχρηση του αλκοόλ έναντι μείωσης 38% όσων είχαν πάρει εικονικό φάρμακο (πλασέμπο).
Ακόμα όσοι πήραν το LSD, ανέφεραν γενικότερα ότι είχαν υψηλότερα επίπεδα εγκράτειας.
«Δεδομένων των στοιχείων για τις επωφελείς επιπτώσεις του LSD στον αλκοολισμό, αποτελεί μυστήριο γιατί αυτή η θεραπευτική προσέγγιση παραγνωρίστηκε», αναφέρουν οι ερευνητές.
Στη σημερινή εποχή πάντως μια νέα γενιά επιστημόνων έχει αρχίσει πάλι, έστω και διακριτικά, να μελετά τις θεραπευτικές δυνατότητες των παράνομων ναρκωτικών ουσιών, όπως το LSD, η ψιλοσυμβίνη («μαγικά μανιτάρια») ή το ΜDMA (έκστασι).
Οι επιστήμονες ακόμα δεν έχουν ξεκάθαρη εικόνα με ποιο τρόπο αρκεί ακόμα και μια μόνο δόση μιας τέτοιας ουσίας για να υπάρξει θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Ο ψυχοφαρμακολόγος Ρόμπιν Κάρχαρτ-Χάρις του Imperial College του Λονδίνου, ο οποίος μελετά τη δράση της ψιλοσυμβίνης πάνω στην κατάθλιψη, πιστεύει ότι η συγκεκριμένη ουσία, όπως και τα άλλα ψυχεδελικά, δρα τόσο σε βιολογικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο, με τρόπο που τελικά αναστατώνει τις «κατεστημένες» νευρωνικές συνδέσεις του εγκεφάλου, πράγμα που διευκολύνει την απεξάρτηση ενός ανθρώπου από τον εθισμό ή από μια ψυχική διαταραχή.
Πηγή: ΑΜΠΕ
