Τελικά ο Πρωθυπουργός κατέληξε στην απόφαση να προσλάβει σαν οικονομικό του σύμβουλο τον Τομάζο Πάντοα Σκιόπα, άνθρωπο γνωστό τουλάχιστο στον Ευρωπαϊκό Χώρο, σαν Τραπεζίτη στην Ιταλία επί Κυβέρνησης Αντρεόττι.
Η εξέλιξη αυτή καίτοι ήρθε μετά από μεγάλη καθυστέρηση, αν δεν ήταν αναμενομένη ήταν
οπωσδήποτε αναγκαία, από την στιγμή που ο Πρωθυπουργός, τώρα και καιρό, δεχόταν αντίθετες εισηγήσεις από τους επικεφαλής των οικονομικών Υπουργείων.
Ήταν γνωστός ο ψυχρός πόλεμος μεταξύ της Υπουργού Οικονο-μίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και του Υπουργού των Οικονο-μικών, όταν οι αποφάσεις του ενός όχι μόνο δεν επιδοκιμάζονταν από τον άλλο αλλά και οι δυσμενείς εξελίξεις στην Οικονομία μας, και πάλι αποδιδόταν από τον ένα στις αποφάσεις του άλλου.
Όλα αυτά ήσαν γνωστά και ο Πρωθυπουργός ενώ βρισκόταν μπροστά σε τεκμηριωμένες εισηγήσεις των δύο βασικών Οικονομικών Υπουργών, αλλά επειδή ήσαν αντίθετες, ήταν δύσκολο για κείνον να ε-πιλέξει.
Γιαυτό και κατόπιν σχετικής Εισήγησης του κ. Παμπούκη κατέληξε στην απόφαση του να προσλάβει τον ανωτέρω οικονομικό Σύμβουλο, ώστε να διευκολύνεται πλέον ο Πρωθυπουργός να κάνει την σωστότερη επιλογή μεταξύ των εισηγήσεων που εφεξής θα δέχεται από το οικονομι-κό του Επιτελείο.
Από την άλλη πλευρά όμως είναι απόλυτα βέβαιο ότι ο νέος Σύμ-βουλος του Πρωθυπουργός θα είναι ένας Υπερ-υπουργός για τα Οικο-νομικά της Χώρας μας, αφού θα έχει όλη την δυνατότητα να υποδεικνύει στον Πρωθυπουργός τόσο τις συστάσεις που θα κάνει στους υπουρ-γούς του όσο και τις επιλογές του πάνω στα θέματα Οικονομίας, με α-πλά λόγια θα υπαγορεύει σε μεγάλο βαθμό τις ίδιες τις Πρωθυπουργικές αποφάσεις στα Οικονομικά.
Όταν όμως πίσω από την πλάτη της Ελλάδας παίζονται ένα σω-ρό κερδοσκοπικά παιχνίδια από διάφορους κερδοσκόπους του εξωτερι-κού, είναι αναγκαίο ο Σύμβουλος του Πρωθυπουργού της Χώρας να εί-ναι μακριά απ’ όλους αυτούς και για να μην έχουν πληροφόρηση οι κερδοσκόποι για τις επικείμενες οικονομικές αποφάσεις της Χώρας μας, και ακόμα περισσότερο για να μην τις επηρεάζουν μέσω του Πρωθυ-πουργικού συμβούλου.
Παράλληλα με δεδομένο ότι η επαφή του Πρωθυπουργικού Σύμ-βουλου με την Ελληνική κοινωνία θα είναι μικρή και ο επηρεασμός του από αυτήν ελάχιστος, είναι βέβαιο ότι οι αποφάσεις που θα εισηγείται στον Πρωθυπουργό θα στηρίζονται στον ψυχρό ορθολογισμό, και θα λαμβάνουν λιγότερο υπόψη τον κόσμο.
Από την άλλη πλευρά όμως θα υπάρξει ένας άνθρωπος που θα συντονίσει τους Οικονομικούς Υπουργούς και θα τους βοηθήσει στο να σχεδιάσουν συντονισμένα και επιτέλους να γίνουν βήματα αποφασιστι-κά προς τα εμπρός, μπας και καταφέρει να ξελασπώσει αυτός ο τόπος.
Διότι οι μέχρι τώρα Κυβερνητικές αποφάσεις στον τομέα της Οικο-νομίας αμφισβητούνται έντονα και τους αποδίδεται ότι έχουν το στοιχείο της υπερβολής και της μονομέρειας.
Το λέμε αυτό διότι η μείωση του ελλείμματος με την μέθοδο των περικοπών των εισοδημάτων, μπορεί κατ’ αρχάς να οδηγεί πράγματι στην μείωση του, αλλά από την άλλη οδηγεί στην μείωση του βοιωτικού επιπέδου του κόσμου και στην συρρίκνωση της Εθνικής Οικονομίας μας.
Ούτε βέβαια αποτελεί πάταξη της φοροδιαφυγής, το να ξαμολή-σεις τους ράμπο της Εφορίας ή του ΣΔΟΕ , να μοιράζουν πρόστιμα για τυπικές φορολογικές παραβάσεις, όπως εκείνες στις οποίες δεν έχει α-ναγραφεί κάποιο στοιχείο σε κάποιο παραστατικό.
Ούτε είναι ο καλύτερος τρόπος να ελέγξεις το ενδεχόμενο φορο-διαφυγής ανοίγοντας και δεσμεύοντας αδιάκριτα τους Τραπεζικούς Λο-γαριασμούς πολιτών, διότι με τον τρόπο αυτό αποθαρρύνεις την κατά-θεση του κόσμου τις Τράπεζες, και τινάζεις την ρευστότητα των στον αέρα!
Μακάρι αυτός ο άνθρωπος να βάλει τέρμα στις μέχρι σήμερα α-λυσιτελείς επιλογές της Κυβέρνησης στον τομέα της Οικονομίας.
